Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Αναρτήθηκε από στις

6 σχόλια:

  1. dadulo21 Απριλίου 2010 στις 12:43 π.μ.

    Καλή μου Αγγελίνα τα όνειρα ποτέ δεν χάνονται και κανείς δεν μας απαγορεύει να ονειρευόμαστε ότι ζήσαμε, ότι αγαπήσαμε, ότι υπέροχο γευτήκαμε. Σε διαβάζω μελαγχολική, σήκω πριν σε καταλάβει ο πόνος η πίκρα και ο στεναγμός. Η ζωή είναι δική σου απόλαυσέ την χαμογελαστά. Σου εύχομαι να έχεις όνοιρα γλυκά και χαμογελαστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΓΓΕΛΙΝΑ22 Απριλίου 2010 στις 12:04 π.μ.

    Καλέ μου dadulo και γλυκομίλητε,
    Εύχομαι η κάθε σου μέρα να είναι ξεχωριστή και να χαρίζεις κάποιο από τα όμορφα χαμόγελα σου πρώτα στον εαυτό σου και μετά σε όσους σε αγαπούν αληθινά.
    Σε ευχαριστώ πολύ που με νοιάζεσαι και το έχω ανάγκη αυτή την στιγμή.Δεν σου κρύβω(αν και αισθάνομαι ότι θα σε στεναχωρήσω)ότι η διαθέση μου είναι αρκετά μελεγχολική το τελευταίο διάστημα.Ίσως,τελικά,οι χαρούμενοι και ανοικτόκαρδοι άνθρωποι να είναι παράλληλα και οι πιο μελαγχολικοί.Αντιφατικό,ε;;;Κι όμως...Το τελευταίο καιρό το χαμόγελό μου είναι λιγότερο λαμπερό και τα μεγάλα,αμυγδαλωτά μάτια μου προδίδουν την κακή διάθεση μου.Το ξέρω ότι όλα θα φτιάξουν αλλά προς το παρόν τα "συρτάρια του μυαλού" μου είναι ελαφρώς ατακτοποίητα και θέλουν καλή οργάνωση.Νιώθω ότι θα τα καταφέρω αλλά θέλω λίγο χρόνο για να παρθούν σωστές αποφάσεις.
    Όσο για τα όνειρα;;;Μοιάζουν σαν τις πολύχρωμες πεταλούδες που φεύγουν,επιστρέφουν πιο λαμπερές ή ξαναγεννιούνται από την αρχή!!!Ναι,κανείς δεν μας απαγορεύει να ονειρευόμαστε γιατί τα όνειρα μας ελεύθερα πάντα θα πετούν!!!Ο μόνος που τυχόν μπορεί να τα "φυλακίσει" για κάποιο διάστημα στο "ύπουλο δίχτυ" του είναι ο ΕΑΥΤΟΣ μας αλλά και από αυτόν τα όνειρά θα ξεφύγουν την κατάλληλη στιγμή και θα ξαμοληθούν ελεύθερα ακόμα μία φορά!!!
    ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ και η αυριανή μέρα να σου προσφέρει όσα σου στέρησε η σημερινή!!!!Να είσαι καλά και πάντα υγιής!!!Να προσέχεις,γλυκέ μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. dadulo22 Απριλίου 2010 στις 2:16 π.μ.

    Καλή μου Αγγελίνα τα όνειρα μας κατατρέχουν γιατί το πρωί μας ξυπνούν και μας δίνουν δύναμη, το μεσημέρι μας κάνουν να πιστεύουμε ότι ανατέλλει κάτι καλύτερο και δεν προλαβαίνει να φύγει η ημέρα με τα όνειρα και έρχεται το βράδυ να γκρεμίσει όλα όσα ονειρεύτηκες την παρελθούσα ημέρα. Και έτσι το όνειρο γκρεμίστηκε γιατί έτσι κάποιος ή κάποιοι το θέλησαν, αλλά ούτε και αυτοί φταίνε τόσο όσο εμείς που τους δίνουμε βήμα να ανεβαίνουν και να μας χειρουργούν χωρίς αναισθητικό.
    Αυτή ήταν καλή μου Αγγελίνα η μέρα που πέρασε. 'Ομως να ξέρεις μένω στο όνειρο και περιμένω.
    Συγνώμη αλλά θέλησα να κάνω άνοιγμα ψυχής. σε ευχαριστώ που με αφουγκράζεσαι και με σκέφτεσαι. Αύριο ας ξημερώσει και για τους δυό μας καλύτερη μέρα και τα όνειρά μας να πραγματοποιηθούν. ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kiki22 Απριλίου 2010 στις 9:35 μ.μ.

    Χατζηδάκις, ο αγαπημένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΑΓΓΕΛΙΝΑ23 Απριλίου 2010 στις 12:48 π.μ.

    Αγαπητή μου Κική,
    Χαίρομαι που είσαι καλά και μαθαίνω υπέροχα "γκλαμουράτα" νέα για την μικρή σου κουζίνα!!!Το κομμάτι αυτό του Χατζιδάκι με συγκινεί ιδιαίτερα και με ευχαριστεί κι άλλοι το βρίσκουν εξίσου ευαίσθητο και εξαιρετικό!!!
    Καληνύχτα και θα συναντηθούμε στην μικρή σου κουζίνα ξανά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΓΓΕΛΙΝΑ23 Απριλίου 2010 στις 1:38 π.μ.

    Αγαπημένε μου dadulo,
    Διαβάζοντας με προσοχή αυτό που μου έγραψες διακρίνω μία πικρία και μία βαθιά λύπη για τους ανθρώπους που με την άσχημη συμπεριφορά τους(κι όχι μόνο)"ποδοπατούν " τα όνειρά μας και "γκρεμίζουν" ό,τι όμορφο έχουμε φτιάξει.
    Δεν διαφωνώ ότι και εμείς έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης καθώς πολλές φορές ανεχόμαστε πρόσωπα και καταστάσεις επειδή δεν θέλουμε να δούμε τις αλήθειες,επειδή φοβόμαστε τις συνέπειες,επειδή δικαιολογούμε τα πάντα καλύπτοντάς τα με το "σεντόνι της αγάπης" μας.Είναι φυσικό μετά να μας "κομματιάζουν" και μάλιστα "άνευ αναισθητικού"!!!
    Ωστόσο,όλα αυτά που βιώνουμε μας έχουν μετατρέψει και σε αυτούς που είμαστε:άνθρωποι που συνεχίζουν να περιμένουν το όνειρό τους να ανθίσει,άνθρωποι που κατανοούν τους υπόλοιπους,άνθρωποι που τον πόνο τους τον γιατρεύουν υπομονετικά και πάνω απ' όλα δεν σταματάμε να παραμένουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!!!!!!!!
    Με χαροποιεί που μου ανοίγεις κάποια "παράθυρα" της ψυχής σου,να μαθαίνω για σένα και δεν βλέπω το λόγο να μου ζητάς συγγνώμη γι'αυτό.Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι δεν θέλω οι μέρες σου να είναι σαν και αυτή που μου περιέγραψες.Αν και ακούγεται πολύ ανόητο,δεν επιθυμώ για σένα τέτοιες πίκρες και στεναχώριες.Αγνόησε τους "ανάξιους" και απάντησε τους με το καλύτερο όπλο που διαθέτεις:το ζεστό,αληθινό,αφοπλιστικό σου χαμόγελο!!!
    Χαμογέλα απόψε,καλέ μου και βάλε στην άκρη τους αναστεναγμούς σου.Να επιμείνεις στα όμορφα όνειρα γιατί κάθε ανατολή κρύβει απρόσμενα δώρα για τον καθένα μας.
    Καληνύχτα και η θετική μου σκέψη για ό,τι καλύτερο ποθείς σε συντροφεύει,να ξέρεις, καθημερινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)